tebaiyet — is., esk., Ar. tebaˁiyyet 1) Kanun, buyruk vb.ne uyma 2) Devlete veya güçlü kişiye bağlanma … Çağatay Osmanlı Sözlük
uyma — is. Uymak işi, intibak, riayet, tebaiyet, tevafuk Bu karşılaştıklarına uyma yeteneği, en çok kocasıyla ilişkilerinde görünüyordu. N. Cumalı … Çağatay Osmanlı Sözlük
